یاد ایران بخیر

 یاد ایران بخیر 

فریدون فرخ زاد 

قلب من یادگار محبت شما 

چشم من با تگاه شما چه آشنا 

دست من معدن مهرَبانی است و عشق!! 

میخک نقره ای یادگار لحظه ها 

یاد ایران بخیر،یاد ایران بخیر 

یاد ایران بخیرخاکِ پر صلابتم 

درد من بی کسی ست،خاک ایران که نیست  

ذره ای بی ثَمَر در نهایتم  

من اگر خسته ام خالی از ساهی ام 

ور زبان بسته ام در پی رهایی ام 

قصه هایم پرازروزگارِ کودکی ست 

تشنه ی وصل و بیگانه با جدایی ام

با من ای هموطن سخن مرا بگوی 

در دل هر سخن هدفِ مرا بجوی 

حرف ما را ببر به سراسر جهان 

ما که جان می دهیم به بهای آبروی 

یاد ایران بخیر،یاد ایران بخیر 

یاد ایران بخیرخاکِ پر صلابتم 

درد من بی کسی ست،خاک ایران که نیست  

ذره ای بی ثَمَر در نهایتم   

گر به من بنگری،به ستاره می رسی 

من همان میخکم که شکسته ام بسی!! 

چون زمین مانده در حسرتِ نهال تو 

دست من را بگیر رهسپار خانه شو 

 یاد ایران بخیر،یاد ایران بخیر 

یاد ایران بخیرخاکِ پر صلابتم 

درد من بی کسی ست،خاک ایران که نیست  

ذره ای بی ثَمَر در نهایتم   

صحبت من هنوز از زمان روشنی ست 

از زمانی که در ذهن خانه ماندنی ست 

ما در این رهگذر رهرو شبانه ایم 

بی کس اینجا ببر رهروان خانه ایم  

 یاد ایران بخیر،یاد ایران بخیر 

یاد ایران بخیرخاکِ پر صلابتم 

درد من بی کسی ست،خاک ایران که نیست  

ذره ای بی ثَمَر در نهایتم